Program kontroli urodzeń w Chinach został wprowadzony ze względu na obawy o przeludnienie kraju oraz jego wpływ na gospodarkę, zasoby żywności i jakość życia obywateli. Celem władz było ograniczenie zbyt szybkiego przyrostu populacji, aby zapobiec problemom takim jak wysokie bezrobocie i niedobór podstawowych zasobów.
Powody wprowadzenia kontroli urodzeń
- W latach 70. XX wieku Chiny zmagały się z gwałtownym wzrostem liczby ludności, co mogło prowadzić do kryzysu gospodarczego i społecznego.
- W obawie przed negatywnymi skutkami przeludnienia wprowadzono ścisłe regulacje, znane jako „polityka jednego dziecka”, oficjalnie wdrożoną pod koniec lat 70..
- Kontrola miała zapewnić lepsze warunki życia oraz zahamować nadmierny przyrost naturalny i presję na rynek pracy i system opieki społecznej.
Realizacja i konsekwencje
- Władze egzekwowały politykę przez nakładanie kar finansowych, wymuszanie stosowania antykoncepcji, aborcji i sterylizacji przy przekroczeniu dozwolonej liczby dzieci.
- Konsekwencją tych działań była zmiana struktury demograficznej, prowadząca m.in. do niedoboru kobiet oraz starzenia się społeczeństwa, a także liczne negatywne skutki społeczne i rodzinne.
Zmiany w polityce od 2016 roku
- Od 2016 roku władze złagodziły przepisy, pozwalając na posiadanie większej liczby dzieci w odpowiedzi na malejącą liczbę urodzeń i rosnące obawy o starzenie się populacji.
- Najnowsze zmiany z 2025 roku to programy wsparcia finansowego, które mają zachęcić młode rodziny do posiadania dzieci i przeciwdziałać skutkom dawnej polityki kontroli urodzeń.
