De toren van Pisa staat scheef door een fout in de ondergrond en de fundering. Daardoor begon hij al tijdens de bouw te verzakken.
Zachte, drassige ondergrond
De toren is gebouwd op grond die grotendeels uit klei en ander zacht, drassig materiaal bestaat, waardoor de bodem het gewicht van de stenen toren niet goed kon dragen. Omdat de fundering maar ongeveer drie meter diep is, verdeelde het enorme gewicht zich niet stevig genoeg in de ondergrond.
Verzakking al tijdens de bouw
Kort na het begin van de bouw in 1173 begon de toren al te hellen, omdat één kant sneller in de zachte bodem wegzakte dan de andere. De bouwers gingen vervolgens wel “recht omhoog” verder bouwen, waardoor de toren niet alleen scheef maar ook een beetje krom is geworden.
Waarom hij niet omvalt
Later is de toren gestabiliseerd: er zijn onder andere grondwerkzaamheden gedaan waardoor de helling is teruggebracht van ongeveer 5,5 graden naar rond 4 graden. Helemaal rechtzetten is bewust niet gedaan, omdat de scheve stand een belangrijk deel van de aantrekkingskracht en het toerisme van Pisa vormt.